"Μικρόκοσμοι και άλλοι.....παράλληλοι κόσμοι"

Η ημέρα είναι υπέροχη. Η ποίηση είναι παντού στον αέρα. Η φύση μιλά!

Jean Sibelius, από το Ημερολόγιο του, την 4η Ιουνίου του 1911

David DUSHKIN: Τιγράκια που παίζουν,

ο αρ. 12 από τις ‘‘Ιστορίες για πιάνο’’

Αγγελική Σταφυλά, πιάνο

Martha MIER: Μιά ιστορία από παληά,

από τα ‘‘Ρομαντικά σκίτσα’’, 1ο βιβλίο

Μαρία-Ελένη Κωστελέτου, πιάνο

Pauline HALL & Paul DRAYTON: Παιχνιδιάρηδες πλησιόσαυροι,

από τα ‘‘Προϊστορικά χρόνια του πιάνου’’

Αγγελική Τσιχλόγιαννη, πιάνο

Giuliana MARCHI: η 5η πιανιστική φαντασία

από το έργο ‘‘Μικρός, ζωολογικός κήπος’’

Νικολέτα Μπάμπε, πιάνο

Edwin ROXBURGH: Διάλογος εντόμων,

ο αριθμ. 3 από το έργο ‘‘Οι καθρέπτες του Mirò’’

Αναστασία Κασμά, πιάνο

Μέσα σ’ αυτή την ατμόσφαιρα της -φαινομενικά- ανέμελης φύσης,

η ζωή δεν κυλά το ίδιο ειδυλλιακά. Η αλήθεια δεν είναι πάντα αυτή που νομίζομε...

Βασική αρχή της φαινομενολογίας: η επονομαζόμενη πραγματικότητα δεν εξαντλείται

στο ορατό, σε ό,τι, δηλαδή, μπορεί να τιθασεύσει το ανθρώπινο βλέμα.

George GERSHWIN: Δεν είναι κατ’ ανάγκη έτσι,

(It ain’t necessarily so)

από τη λαϊκή όπερα ‘‘Πόργκυ και Μπες’’

Μεταγραφή για σόλο πιάνο: Richard Harris

Δημήτρης Γιαννούλης, πιάνο

...ένας παραμορφωτικός καθρέφτης όπου διασκεδάζουμε

βλέποντας καθρεφτιζόμενο το διογκωμένο είδωλο μας.

Αργότερα μας περνά η παγερή σκέψη πως, ίσως,

ο καθρέφτης να μην ήταν παραμορφωτικός αλλά πιστός!

Σκέψη που την εξουδετερώνουμε παρήγορα με άλλη: το παραμορφωμένο

είδωλο που είδαμε δεν ήταν δικό μας, αλλά του διπλανού μας.

Σημείωμα του Παύλου Μάτεσι για τη παράσταση του έργου

‘‘Παιχνίδια’’ του Ζωρζ Μισέλ (Ελληνική Σκηνή)

Fiona MACARDLE: Αργά τη νύχτα,

από τη σειρά ‘‘Τζαζ στο πιάνο’’

Αγγελική Σταφυλά, πιάνο

Ύπνος. Καταφυγή στη θολή υφή των ονείρων

‘‘Το μόνο που κάνω είναι να ονειρεύομαι,

πράγμα που είναι πιό εξοντωτικό από το να αγρυπνώ’’

Φελίξ Γκουατταρί, ‘‘65 όνειρα του Φραντς Κάφκα’’,

μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου, εκδ. Πατάκης

Johanes BRAHMS: Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά,

ο αριθμ. 4 από τα ‘‘Παιδικά Λαϊκά Τραγούδια’’, WoO31

Διασκευή για πιάνο: Franklin Pike

Γιόλη Αθανασοπούλου, πιάνο

Κατάδυση σε άλλους κόσμους…

Kevin WOODING: Το μπλουζ των βαμπίρ,

από τα ‘‘Ανατριχιαστικά κομμάτια στο πιάνο’’

Μαργαρίτα Ντινοπούλου, πιάνο

Τί είναι τα ξωτικά; Διωγμένοι Άγγελοι που δεν ήταν αρκετά καλοί ώστε να σωθούν,

αλλά ούτε και αρκετά κακοί ώστε να χαθούν. Τα στοιχεία της φύσης χωρίζονται

σε γνώμους (=γή), συλφίδες (=αέρας), σαλαμάνδρες (=φωτιά) και νηρηΐδες (=νερό).

Οι ψυχές αυτές παίρνουν διάφορες μορφές μέχρι να ενσαρκωθούν. Σπάνια γίνονται

ορατές· κατοικούν στο «έσω», ενώ εμείς ζούμε στο «έξω», στο πρόδηλο.

W.B.Yeats, ‘‘Παραμύθια και παραδόσεις της Ιρλανδίας’’.

Μετάφραση: Αλίνα Πασχαλίδη, εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Andrew Lloyd Webber, μουσική

Charles Hart & Richard Stilgoe, στίχοι

από το μιούζικαλ ‘‘το Φάντασμα της Όπερας’’

Χριστίνα Σταύρου – Δημήτρης Γιαννούλης, τραγούδι

Γιάννης Αυγερινός, πιάνο

Edvard GRIEG: Χορός των νεράϊδων,

από τα ‘‘Λυρικά κομμάτια’’, op. 12,4

Γιώργος Ντάρας, πιάνο

Federico MOMPOU: Ο αρ. 1 από τα ‘‘Μαγικά κομμάτια’’

Γιώτα Ανδρίκουλα, πιάνο

Claude DEBUSSY: Ο χορός του Πουκ,

ο αριθμ. 11 από τα ‘‘Πρελούδια’’, 1ο βιβλίο

Γιώτα Αθανασούλια, πιάνο

Clara SCHUMANN: Ο χορός των Μαγισσών,

ο αριθμ. 1 από τα ‘‘4 χαρακτηριστικά κομμάτια’’, op. 5

Βενετία Σκευοφύλακα, πιάνο

Ο κόσμος του ψεύτικου, του επίπλαστου, της παρένδυσης…

Edgar MOY: Η θλίψη του κλόουν,

από την σειρά κομματιών ‘‘Με το καραβάνι ενός θεατρίνου’’

Μαργαρίτα Παπαδοσηφάκη, πιάνο

Η μάσκα είναι η έκφραση των μεταθέσεων, των μεταμορφώσεων,

της υπέρβασης των φυσικών ορίων, της γελοιοποίησης, του παρωνύμιου·

η μάσκα ενσαρκώνει το αξίωμα του παιχνιδιού της ζωής.

Άνχελ Ράμα, ‘‘Οι δημοκρατικές μάσκες του Μοντερνισμού’’,

εκδ. Ίδρυμα Ángel Rama, 1985 .

Γιώτα ΑΝΔΡΙΚΟΥΛΑ: Μάσκες

Πρώτη εκτέλεση. Αφιερωμένο στον Γιώργο Παπαδόπουλο

Γιώργος Παπαδόπουλος, κιθάρα

Η αμείλικτη πάλη με τον εαυτό μας,

την εσωτερική, προσωπική μας φυλακή!

GRIEG: Το τραγούδι του φύλακα,

από τα ‘‘Λυρικά κομμάτια’’, op. 17,3

Ισμήνη Βασιλείου, πιάνο

Gabriel GROVLEZ: Μικρές λιτανείες του Ιησού,

από το ‘‘Ημερολόγιο με εικόνες’’

Ελπινίκη Αφεντουλίδη, πιάνο

Camille STAMATY: Φανφάρα

Δήμητρα Γιαννοπούλου, πιάνο

Sergei RACHMANINOV: ‘‘Καμπάνες’’, Πρελούδιο,

ο αριθμ. 2 από τα ‘‘Κομμάτια φαντασίας’’, op. 3

Έλενα Λαμπροπούλου, πιάνο

GRIEG: Αναμνήσεις, op. 71,7

Λουκία Μπάκιτα, πιάνο

...ο θάνατος γεφυρώνει όλες τις αντιπαλότητες...ταυτόχρονα, όμως, είναι αυτός

που δίνει φωνή στις αναμνήσεις, που μετατρέπει τις εικόνες σε λόγο,

που απογυμνώνει τις λέξεις από τον ήχο τους.

Χουάν Ρούλφο, ‘‘Πέδρο Πάραμο’’ Μετάφραση: Έφη Γιαννοπούλου, εκδ. Πατάκης

Ch. W. GLUCK: Σκηνή των Ηλυσίων Πεδίων,

2η Σκηνή από την 2η Πράξη της όπερας ‘‘Ορφέας και Ευρυδίκη’’

Στέλλα Ρωμνιού, φλάουτο

Σοφία Καμβύση, πιάνο

Ο πόνος, η αρρώστεια, ο θάνατος

δεν αντιμετωπίζονται πάντα ορθολογιστικά.

Η πίστη, η τέχνη, μπορούν να προσφέρουν το δικό τους καταφύγιο...

Alexander BORODIN: Στο μοναστήρι,

ο αριθμ. 1 από την ‘‘Μικρή Σουΐτα’’

Βενετία Σκευοφύλακα, πιάνο

GRIEG: Μυστήριο,

από τα ‘‘Λυρικά κομμάτια’’, op. 57,4

Δημήτρης Γιαννούλης, πιάνο

Ο θάνατος. Απώλεια, στέρηση...Μνήμη ή, μήπως, μνήμες;

‘‘Τοις μετρητοίς μην παίρνεις την απώλεια. Είναι τερατολόγος μελοδραματική.

Κακώς σπεύδεις να προμηθεύεσαι μεγάλο μήκος λύπης. Θα σου περισσέψει...’’

Κική Δημουλά, ‘‘Λίγο λίγο αντίο’’, από τη συλλογή ‘‘Ήχος απομακρύνσεων’’, εκδ. Ίκαρος, 2001

Toru TAKEMITSU: Λιτανεία

στην μνήμη του Michael Vyner, SJ 1057

Ελένη Στογιάννη, πιάνο

Τα ταξίδια... Οι τόποι…

Ποιά είναι η νοοτροπία του ταξιδιώτη; Κύριο χαρακτηριστικό της μπορεί να θεωρηθεί

η δεκτικότητα. Στα νέα μέρη φερόμαστε με ταπεινοφροσύνη. Αντιλαμβανόμαστε ότι,

πίσω από το παρόν, υπάρχουν αλλεπάλληλα στρώματα ιστορικής μνήμης·

κρατάμε σημειώσεις, βγάζουμε φωτογραφίες.

GRIEG: Μοναχικός ταξιδιώτης,

από τα ‘‘Λυρικά κομμάτια’’, op. 43,2

Νατάσσα Παύλου, πιάνο

CHOPIN: Πολωνέζα αρ. 4, op. 40,2, σε do-

Γιώργος Ντάρας, πιάνο

Claude BOLLING: Κοντσέρτο για κλασσική κιθάρα & τζαζ πιάνο,

μέρος 1ο: Ισπανικός χορός με ένα ‘‘άγγιγμα’’ από μπλουζ

Γιώργος Παπαδόπουλος, κιθάρα

Νατάσσα Παύλου, πιάνο

Η σαγήνη λυτρώνει από τον νόμο, καθώς επιβάλλει τον δικό της,

αυθαίρετο κανόνα του παιχνιδιού. Και δικαιολογημένα, άλλωστε,

αφού είναι το μοναδικό λειτουργικό σχήμα που μας απομένει

μέσα σ’ ένα σύμπαν που τείνει προς την ριζική, οριστική του απομάγευση.

Ζαν Μποντριγιάρ: ‘‘Περί σαγήνης’’, μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου, εκδ. Εξάντας-Νήματα

Jon Lord, μουσική - Sam Brown, στίχοι

από τον κύκλο τραγουδιών ‘‘Pictured within’’

Ξένια Κόντου, τραγούδι (φιλική συμμετοχή)

Παναγιώτης Πολίτης, πιάνο (φιλική συμμετοχή)

Η ψευδαίσθηση του έρωτα...

...ποιός δεν θα αναγνωρίσει τον εαυτό του στην επιθυμία για διάρκεια ή έστω στη διαρκώς διαψευδόμενη, όμως εσαεί ζωντανή, άλογη ελπίδα ότι ο έρωτας μπορεί να ζήσει γιά πάντα·

ότι, τρόπον τινά, συνιστά το διαβατήριο για την αθανασία.

Ηρακλής Θεοφανίδης, μουσική - Κώστας Κοφινιώτης, στίχοι

Κωνσταντίνα Ψωμά, τραγούδι

Γιάννης Αυγερινός, πιάνο

 

GRIEG: Ερωτικόν,

από τα ‘‘Λυρικά κομμάτια’’, op. 43,5

Ηρώ Κατσίμπελη, πιάνο

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα

την Πρόεδρο του Ο.Π.Α.Ν.Δ.Α. και Αντιδήμαρχο

Κα Νέλλη Παπαχελά

καθώς και τους συνεργάτες της

για την παραχώρηση της Αίθουσας του Οδοιπορικού

για την φετινή μας Συναυλία

Οι σπουδαστές που παίζουν

ανήκουν στις τάξεις των καθηγητών κ.κ.:

(με αλφαβητική σειρά)

Γιώτας Αθανασούλια, πιάνο

Σοφίας Καμβύση, φλάουτο

Ηρώς Κατσίμπελη, πιάνο

Ράνιας Κατωπόδη, πιάνο

Ελίζας Μαρδικιάν, πιάνο

Δήμητρας Παπαδοπούλου, πιάνο

Νατάσσας Παύλου, πιάνο

Λιάνας Πιαλόγλου, πιάνο

Βενετίας Σκευοφύλακα, πιάνο

Ελένης Στογιάννη, πιάνο

Αλέκας Τσούκη, πιάνο

Κωνσταντίνας Ψωμά, τραγούδι

Γιάννη Αυγερινού, τάξη Σύνθεσης

Επιλογή ρεπερτορίου και επιμέλεια κειμένων: Γιάννης Αυγερινός

Εξώφυλλο-Αφίσσα: Αλέξανδρος Αντρέϊ

Επιμέλεια προγράμματος: Καλυψώ Παπακωνσταντίνου